Het is donderdagmorgen en nog donker. Met een slaperig hoofd loop ik naar beneden om de koffie aan te zetten. Terwijl het water pruttelt, kijk ik naar de berichten op mijn telefoon. Even snel een paar berichten beantwoorden en dan naar het nieuws. Gisteren zag ik de foto van de verbrande babykangoeroe in Australië en vandaag wil ik vooral weten wat de situatie is in Iran.

Mijn blik blijft hangen bij de eerste koppen die voorbijkomen. Die gaan vooral over ‘de strijd’ tussen Jinek en Op1. Gek genoeg is deze strijd van zoveel nieuwswaarde dat andere berichten al snel verbleken. Of zijn het de koppen zélf die voor zoveel aantrekkingskracht zorgen? ‘Falende duo’s snel lozen’ (AD) en ‘Giovanca haalt niveau schoolkrant niet Op1’ (Telegraaf).

Gek, ik vond het hier en daar nog wat stroef lopen en ja, er werden foutjes gemaakt. Het maakte mij alleen maar nieuwsgieriger: hoe gaat dit zich verder ontwikkelen? Lukt het om de juiste gasten aan tafel te krijgen? En wie zijn al die presentatoren eigenlijk?

Nieuw(s)
Ik ben eerlijk gezegd onder de indruk van iedereen die iets nieuws probeert. Complimenten voor degenen die het aandurven zich kwetsbaar op te stellen of voorop te lopen. De nieuwe talkshow is niet onbezonnen of ondoordacht. Met grote inzet en goede bedoelingen zet men ergens de schouders onder. Samen is er een groter doel: ervoor zorgen dat het beste wordt geboden voor de kijker: onafhankelijk, informatief en actueel nieuws. Die inzet, dat vertrouwen en de onderlinge steun maken het mogelijk. Wetende dat het niet direct perfect zal zijn, maar dat er wel ambitie en potentie is om het tot een succes te maken. Het feit dat de presentatoren dit ook zelf aangeven bij De Wereld Draait Door getuigt direct van een stevige dosis zelfreflectie. Een belangrijke basis voor ontwikkeling.

Een lerende cultuur
Zolang we uit zijn op individueel scoren, zolang we vooral aan de zijlijn vertellen wat anderen niet goed doen en een eerste fout(je) al direct ‘falen’ noemen, wordt het wel erg moeilijk om tot een lerende cultuur te komen. Leren doe je vooral door dingen te doen en te proberen.

We zien het ook binnen organisaties. Niet zelden mislukken veranderingen omdat mensen bang zijn om fouten te maken. Om te horen wat ze niet goed doen of misschien zelfs bang om uitgelachen te worden. En wat doe je als je de steun van je leidinggevende of collega’s niet krijgt?

 Groei
Interessanter is de vraag: wat willen we samen voor elkaar krijgen? Wie heeft hierin wat te doen en hoe zorgen we ervoor dat het steeds een beetje beter wordt? Hoe zorgen we ervoor dat we eerlijk zijn naar elkaar en elkaar helpen bij de richting die we inslaan? Het is toekomstgericht, positief, en maakt ontwikkeling mogelijk.

Ik blijf nog even scrollen op mijn telefoon. ‘Op1 was prettig en vol potentie’. Gelukkig! Met een warm gevoel ga ik naar mijn werk en weet; het gaat niet om wat het nu is, maar om wat het kan worden. Of je met volle inzet het beste van jezelf inbrengt en bereid bent om je te blijven ontwikkelen. En dat geldt ook voor mij vandaag op mijn werk.

Ik kijk uit naar de volgende aflevering.